Limon İle İlgili Sözler

Belki yağmur başlar, limon ağacı mutfak penceremin önündeymiş gibi mutlu olur. Yaşama sevinciyle dolarım. Bu kadarı bana yeter.

Kader limonu, limonata yapın diye verir. Dale Carnegie

Kalbindeki kurak bahçeyi, etrafına ördüğün dikenli tellere rağmen baştan yarattım. Sevdiğim kırmızı gülleri yeşerttim orada. Limon ağaçları büyüttüm. Sonra sen dedin ki, Neden bu gülleri sevdiğini anlayamıyorum.

Günah mıydı bir ölüyü özlemek, eskitmek bir fotoğrafı baka baka? Günahkarım ben öyleyse, içime sıktığım acı limonlar gibi günahkar. Tavan arasında kurutuyorum yalnızlığımı tanrım, kurusun da bir ömür yetsin diye. Ercan Çiftci

Belki; bir limon ağacının gölgesinde oturur, adını söylerim, adımı duyarım. Bir limon ağacının gölgesinde ve bir Temmuz sabahı.

Bu dünya soğuk. Rüzgar genelde ters yöne eser. Limon ağaçları kurur. Bahaneler hep hazır. Güzel günler çabuk geçer. Cahit Zarifoğlu

Limon ağaçlarından bahsetmek istiyorum son bir kez daha. Beni masalların ortasında bırakıp giden ruhuma. Didem Madak

Ben şöyle yapıyorum; her lekenin üstüne bir tuzluk, bir biberlik, bir hardal şişesi, bir ketçap şişesi, bir limon kasesi, bir limon suyu kadehi, bir ekşi krema tabağı koyuyorum. Hiçbir şey belli olmuyor.

Hayat size bir limon verirse siz onu limonata yapınız. Sami Zan

İçinden limon çekirdeği çıkmış salata gibiyim bu aralar.

Mersin’in en çok ilkbaharını seviyorum. Limon çiçeklerinin açtığı zamanı. Hele de yağmur yağdığında o limon çiçeklerinin ve toprağın kokusunun buluşup o eşsiz kokuyu yayılması. “İşte yaşamak bu diyorum”, içimdeki tüm kötülükler yok olup yerini yalnız ve yalnızca iyi niyetlere bırakıyor.

En zeki insanlar bile arada sırada çok budalaca ve gülünç, mantıksızca davranış biçimleri gösterirler. Örneğin bir uzaktan kumandaya sahip olan herkes, pil zayıfladıkça düğmelere daha sert basmak gibi iflah olmaz bir alışkanlığa sahiptir. Sanki pildeki enerjiyi limon sıkar gibi sıkmak mümkünmüş gibi

Başımı alıp gitmek isterdim. Çaktığım bir limon sandığının içine gizlice girmeyi, yüklenmeyi bir kamyona. Uzaklara, uzaklara taşınmayı düşlerdim. Sonra konulmayı bir geminin ambarına. Onun durduğu ilk limanda bağırmayı: “Ey dünya, ben geldim!” Ahmet Erhan

Hayat sana ekşi limonlar sunarsa sen de tekila ve tuz iste.

Seninle şöyle bir yere oturup iki limonata söylemişliğimiz, sonra da hemen bitmesin diye azar azar içmişliğimiz var. Aman Allah’ım bizim seninle ne güzel günlerimiz var.

Porselen demlik, çini fincan, ayva murabbası. Demliği fincana doğru eğdi. Koyu çay rengi, başka adı olamazdı bu rengin. Üzerine sıcak su ilave etti. İncecik limon dilimlerinden birini usulca fincana bıraktı. Renk, koku, sıcaklık ilk yudumda tamamdı. Latif bir esinti ruhuna değdi, yumdu gözlerini Setterhan, yaşamak çok güzeldi. Nazan Bekiroğlu

Şimdi bütün zamanlar benim. Annesinden ayrılıp, ona yeniden limon çiçeği açan da benim. Meral Meri

Buzdolabında yumurtalıkların arasında duran anlamsız yarım limonun yalnızlığını yaşıyorum

Ve bitli bir köpek, güneşin altında titreşen harikulade bir limon ağacına işerken, dünya dönmeye devam eder.

Hem zehrim, hem şehrim limon çiçeklerim olsan.

Bu gün öyle bir dünyada yaşıyoruz ki limonata yapay tatlandırıcılardan yapılırken mobilya cilası limondan yapılıyor. Alfred Newman

Hatırla, cafede oturup limonata içmiştik. Yine gidiyorum, 2 tane limonata söyleyip, karşımda sen varmış gibi içiyorum. Çok garip ama sanki karşımdasın.

Hayatı ve limonlu çayı sevdiğim doğrudur. Bize kalacak olan hoş anı ve sedalar.

Limon kokulu yağmurlu kadınlar vardır. Hiç unutmayan kadınlar vardır. Her şeye rağmen yağmur kalan kadınlar vardır. Lale Müldür

Boyuna kendimi sıkıyorum. Bir limon gibi, sonunda beni çöp sepetine atacaksınız ve “garson bir limon daha” diyeceksiniz. Garson; bir votka daha, biliyorum içmemeliyim, sizi rezil ediyorum.

Bu dünya, o kokladığın limona benzer. Yuvarlak, ekşi. Fazla sıkmaya gelmez, tadı kaçar. Yahut şeker karıştırmalı.

Zihninizde canlandırdığınız hayalleri beyniniz gerçeğinden çok da ayırt edemez. Aynı, sulu bir limon düşündüğünüzde ağzınızın sulanması gibi, ortada bir limon yoktur ama ortada fiziksel bir tepki vardır. Bu nedenle sürekli yersiz kaygılar içinde olan insanların, günlük hayatlarını sürdürecek kadar bile enerjiyi bulmaları zordur. Nüvide Tulgar