Yürek Yakan Sözler

Sevgilisinin parası yok diye; ‘tokum’ diyen de var, ‘yokum’ diyen de!

İçinde ayrılık geçen şiirler yazma bana kilitle cümleleri eski sandığa.

Sen en büyük sevgiyi hak edecek kadar mükemmel, herkesin sevmeyi hak etmeyeceği kadar özelsin.

Yarım kalan bir hikâyeyiz seninle. Ne sen son cümlelerini söyledin, nede ben son noktayı koyabildim.

Hiçbir zaman yanında olmayacak birinin, hep aklında olması çok saçma!

Sen hep gül diyen birinin, seni ağlatması kadar koyan bir şey yok.

Ne yaralar kapandı, ne unutabildim, ne de alıştım zamanla. Ben sana ‘özledim’ diyeyim; sen hala acıdığını anla.

Ve bazen o kadar çok ağlarsın ki, boğazına oturan yumruk yüzünden ‘hiç mi sevmedin’ bile diyemezsin!

Eğer bir gün aşkın ölürse onu doğduğu yere göm kalbine.

Bugün senin için bir şey yapmıyorsan, dün elimden geleni yaptığım içindir.

Korkuyorum! Verdiğin sözleri tutamamandan değil, bana verdiğin sözleri gün gelip de bir başkasıyla yaşamandan.

Eğer bir gün sevmek istersen önce kendini sev, daha sonrada istersen beni, ama beni; beni sever gibi değil kendini sever gibi sevmelisin, çünkü ben seni öyle sevdim.

Sen dünyaya sürgün bir meleksin. Ve ben seni o kadar çok seveceğim ki. Bir daha cennetine dönemeyeceksin.

Yaşamak gecenin tüm karanlığına rağmen, buğulu bir cama güneşi çizebilmektir. Yaşamak direnmektir!

Son söz söylenmedi bu aşkta! Öldürmediysen beni içinde henüz ki yapmamışsındır bilirim, gömerken beni son kez içinden ‘Seni Seviyorum’ de. İnançsız gitmesin aşkımız… Gitmesin, gitme sen, gitme aşkım.

Nasıl bir kazanç bu? Yüreğimden verirken, canımdan oluyorum!

Ben senin yüzüne değil ben senin o güzel saf kalbine aşık oldum benimle çıkar mısın?

Bana kalsa gökyüzündeki tüm yıldızlar yerine Senin gözlerinde ışıldayan bir çift yıldızı bütün insanlara gönderirdim.

Sana bakamıyorum sana söyleyemiyorum sana dayanamıyorum seni seviyorum ama diyemiyorum çünkü utanıyorum!

Herkesin yalnızlığı kendine benzer. Benim ki biraz gürültülü biraz kalabalık ve çokça dağınık işte. Çok fazla kitap ve çok fazla boş bardak var.

Şimdi kalkıp hayatımı film yapsalar, sen ancak araya giren reklam olursun!

Her yüreğin, bir yakanı hayallerini yıkanı vardır.

Yalvarmak yerine, kaybetmeyi tercih ederim!

Kaybetme cesareti olmayanın, gerçeği söyleme kapasitesi yoktur!

Avuç içlerimden yükselen o kadar çok yaralı dualar var ki

Kader çizgimsin avuçlarımda, sen okyanuslar ötesi, tuzlu suların gökkuşağı keşfedilmemiş bir adanın çiçeğisin.

Kaderimize ayrılan yol çok dardı, yan yana yürüyemedik.

Sözlerini dizelerimden çekme, dizelerime derman, yalnızlığıma mutluluk ol.

Gittin. Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana.

Nasıl unuttuysan çocukluğunu ve kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın!

Delisin derdin hep. Doğru. Hiç bir raporda sabitlenmemiş deliliklerim var benim. Hele biri vardı ki en büyüğü! Seni sevişim!

Şimdi gelip ‘sana döndüm’ desende, kusura bakma ama sehpada unutulmuş bir çay gibiyim artık, soğudum!

Eğer bir gün sevmek istersen önce kendini sev, daha sonrada istersen beni, Ama beni; beni sever gibi değil kendini sever gibi sevmelisin, Çünkü ben seni öyle sevdim.

Yar’la bir olamayınca, yerle bir olurmuş insan.

Doktorun sorduğu fiziksel bir engeliniz var mı sorusu içime dokunmuştu nedense. Yok diyebildim, sadece kalbim kırık.

Üzerine bastığında kolaylıkla kırabileceğin bir sonbahar yaprağıyım şimdi, bir dokunsalar bin çıtırtı işitecekler yüreğimden.

Ağlamak istiyorsanız asla yapmayın. Çünkü bir yerlerde sadece sizin bir gülüşünüz için, yaşayan birileri mutlaka vardır.

Ya durgun olmalı deniz; ya durmalı ya da kudurmalı, Sonuna kadar saplanamayacaksa hançer kınında durmalı, seven ölene dek sevilmeyecekse baştan unutulmalı.

Ruhumdaki düğümler fazlasıyla sıkı. Kimsenin onları çözecek kadar ince tırnakları yok. Bense çoktan vazgeçtim tırnaklarımı uzatmaktan.

Ne seni unutmak gibi bir çaba var yüreğimde, ne de aşkımı körükleyen bir rüzgâr, ne seni görmeden durabilecek kadar güçlüyüm, ne de kaybetmeye dayanacak kalbim var.