Yürek Yakan Sözler

Sözlerini dizelerimden çekme, dizelerime derman, yalnızlığıma mutluluk ol.

Ağlamak, ruhun kanama şeklidir. Sargısı yok, çaresi yok, sebebi var.

Doktorun sorduğu fiziksel bir engeliniz var mı sorusu içime dokunmuştu nedense. Yok diyebildim, sadece kalbim kırık.

Sen en büyük sevgiyi hak edecek kadar mükemmel, herkesin sevmeyi hak etmeyeceği kadar özelsin.

Hayatta en zor şey de; insanın, kendi kendini teselli etmek zorunda kalmasıdır.

Umutsuzluk en yakıcı zevktir, özellikle de içinde bulunduğun durumun çaresizliğini açıkça kavramışsan!

Kaderimize ayrılan yol çok dardı, yan yana yürüyemedik.

Sen dünyaya sürgün bir meleksin. Ve ben seni o kadar çok seveceğim ki. Bir daha cennetine dönemeyeceksin.

Bir rüyanın gerçeğe dönüştüğü en tatlı halisin. Günaydın sevgilim.

Ya durgun olmalı deniz; ya durmalı ya da kudurmalı, Sonuna kadar saplanamayacaksa hançer kınında durmalı, seven ölene dek sevilmeyecekse baştan unutulmalı.

Beklemek, kaybetmenin yarısıymış. Ben her şeyimi beklerken kaybettim.

Bir gün gelip soracaksın beni mi daha çok seviyorsun yoksa Tanrı’yı mı diye. Ben hiç düşünmeden Tanrıyı diyeceğim ve sen küsüp gideceksin.

Ben senin yüzüne değil ben senin o güzel saf kalbine aşık oldum benimle çıkar mısın?

İçinde ayrılık geçen şiirler yazma bana kilitle cümleleri eski sandığa.

Üzerine bastığında kolaylıkla kırabileceğin bir sonbahar yaprağıyım şimdi, bir dokunsalar bin çıtırtı işitecekler yüreğimden.

Hayatta üç şeyi sevdim; seni, kalbimi, ümit etmeyi, seni sevdim, sensin diye, kalbimi sevdim, seni sevdi diye, ümit etmeyi sevdim, belki seversin diye…

Ruhumdaki düğümler fazlasıyla sıkı. Kimsenin onları çözecek kadar ince tırnakları yok. Bense çoktan vazgeçtim tırnaklarımı uzatmaktan.

Yalvarmak yerine, kaybetmeyi tercih ederim!

Eğer bir gün sevmek istersen önce kendini sev, daha sonrada istersen beni, Ama beni; beni sever gibi değil kendini sever gibi sevmelisin, Çünkü ben seni öyle sevdim.

Kader çizgimsin avuçlarımda, sen okyanuslar ötesi, tuzlu suların gökkuşağı keşfedilmemiş bir adanın çiçeğisin.

Son söz söylenmedi bu aşkta! Öldürmediysen beni içinde henüz ki yapmamışsındır bilirim, gömerken beni son kez içinden ‘Seni Seviyorum’ de. İnançsız gitmesin aşkımız… Gitmesin, gitme sen, gitme aşkım.

Sana bakamıyorum sana söyleyemiyorum sana dayanamıyorum seni seviyorum ama diyemiyorum çünkü utanıyorum!

Delisin derdin hep. Doğru. Hiç bir raporda sabitlenmemiş deliliklerim var benim. Hele biri vardı ki en büyüğü! Seni sevişim!

Gittin. Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana.

Eğer bir gün sevmek istersen önce kendini sev, daha sonrada istersen beni, ama beni; beni sever gibi değil kendini sever gibi sevmelisin, çünkü ben seni öyle sevdim.

Hiçbir zaman yanında olmayacak birinin, hep aklında olması çok saçma!

Yar’la bir olamayınca, yerle bir olurmuş insan.

Gözlerimin içinde bir akarsu var ki sorma. Göz kapaklarımı bir açsam yüzüm sular altında kalır inan bana.

Nasıl unuttuysan çocukluğunu ve kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın!

Herkesin yalnızlığı kendine benzer. Benim ki biraz gürültülü biraz kalabalık ve çokça dağınık işte. Çok fazla kitap ve çok fazla boş bardak var.

Avuç içlerimden yükselen o kadar çok yaralı dualar var ki

Sevgi bir yıldızdır yanıp sönen, masmavi bir düştür gökyüzünde hiç ölmeyen, sevenlerin mumudur sevgi, eriyip de hiç bitmeyen.

Ne seni unutmak gibi bir çaba var yüreğimde, ne de aşkımı körükleyen bir rüzgâr, ne seni görmeden durabilecek kadar güçlüyüm, ne de kaybetmeye dayanacak kalbim var.