Sadi Şirazi Sözleri

Kurdun kafasını halkın koyunlarını paraladıktan sonra değil önce kesmek gerekir.

Konuşmadan bir köşede oturan sağırlarla dilsizler dilini tutamayan kimseden daha üstündür

Düşman bir kusur bulunca büyüklerin kalplerini dağlar. Ateş ufacık şeyle de alevlenir. Fakat koca koca ağaçları tutuşturmak mümkündür…

Bir gece sevdiğim içeri girdi. Yerimden öyle bir fırlamışım ki elbisemin eteği mumu söndürdü. Güzelliği ile karanlığı dağıtan sevgilim sordu ben gelince neden ışığı söndürdün? Dedim ki: güneş doğdu zannettim…

Asık suratlıdan bir şey isteme onun kötü huyundan elem duyarsın. Gönlünün gamını anlatacaksan bir kimseye anlat ki yüzünü görünce ferahlayasın.

Tahammül sana önce zehir gibi görünür. Fakat tabiatına kök salınca bal kesilir.

Gönlünün perişan olmasını istemiyorsan perişan olanları gönlünden çıkarma.

Güzel bir kadın bir mücevher iyi bir kadın bir hazinedir.

İnsan ya insan gibi akıllıca söylemeli yahut hayvanlar gibi susmalıdır!

İnsanın her nefeste iki defa şükretmesi lazım… Biri nefes aldığı için diğeri verdiği için. Çünkü verip almamak alıp vermemek var.

Sel heybetle aktığı için yukarıdan aşağı tepesi üstü düşer. Hâlbuki çiğ damlası küçük ve âcizdir; bu sebeple gökyüzü onu muhabbetle alır ayyuka çıkarır…

Her ormanı boş sanma belki de kuytuluklarında bir kaplan uyuyordur.

Salih adam dilenirse ancak kendi nefsinden dilenir ve ondan hırsı terk etmesini ister. Çünkü her saat ver diyen bir nefis sahibini zillet içinde köy köy dolaştırır…

Emrindekileri bağışlamasını bilmeyenler bir gün bu insanların affına muhtaç olurlar.

Kendisinden fazlasıyla iyilik gördüğün kimseye fenalık etmen insanlık değildir.

Gönlünün dertli olmasını istemezsen dertli gönülleri dertlerinden kurtar.

Çocuklarımızı kuzu gibi büyütmeyelim ki ileride koyun gibi güdülmesinler.

Methü senâ ipiyle kuyuya inme hatem gibi sağır ol da kendi ayıplarını dinle.

Ey insanoğlu! Adının unutulmamasını istersen çocuğuna ilim hüner marifet öğret ve onu akıllı fikirli yetiştir. Böyle yaparsan arkanda seni rahmetle anan bir kişi bırakmış olursun.

Öğüdü tesir etmeyeceğini bildiğin bir kimseye verme ey şaşkın. Elinden dizgini kaçırmış olan zavallıya oğlum yavaş sür denmez…

Halkın bahçesinden padişah bir elma yerse adamları ağacı kökünden sökerler.

Eskiden dünyada görünüşte dağınık ama iç dünyaları derli toplu insanlar vardı. Oysa şimdikilerin dış görünüşleri derli toplu ama iç dünyaları dağınık.

Kişi bu alçak dünyaya tenezzül etti mi bala kapılmış sineğe döner.

Üç şey sürekli kalmaz; ticaretsiz mal tekrarsız bilgi cesaretsiz iktidar.

İnsan dilini tutup konuşmadıkça ayıbı da hüneri de gizli kalır.

Şarap sarhoşu gece yarısı sakinin sarhoşu ise mahşer sabahı uyanır.

Yağmurun temiz tabiatında yokken aykırılık bahçede lale biter kıraç toprakta diken.

Girerse hasta öküzün biri otlağa bulaştırır hastalığı bütün köy öküzlerine

Kendi ahlakını düşmanından dinle; dostun gözünde her yaptığın iyidir.

Varlığı perişan olan kimse ne tiz’i fark eder ne pes’i. O bir kuşcağızın ötmesiyle de feryada gelir.

Hepimizin kendimize özgü kusurları vardır. Hepimiz aslında çatlak kovalarız. Büyük planda hiçbir şey ziyan edilmez. Kusurlarınızdan korkmayın. Onları sahiplenin. Kusurlarınızda gerçek gücünüzü bulduğunuzu bilirseniz eğer siz de güzelliklere sebep olabilirsiniz.

Ey fakir! Sen halk yolunda oyun çocuğu sayılırsın. Büyüklerin eteğini bırakma. Mayası bozuk kişilerle düşüp kalkarsan izzet ve vakalarını kaybedersin. O halde büyüklerin eteğine yapış. Talebeler çocuktan daha acizdir. Hocalar ise muhkem duvar gibidir. Yeni yürüyen çocuk duvara tutunarak yürür. Sen de yeni yürüyen çocuk gibi âlimlerin muhkem duvarına tutunarak yürü.

On derviş bir kilimde uyurken iki padişah bir dünyaya sığmaz.

Ey akıl sahibi! Gül dikenle beraber bulunur. Senin dikenle ne işin var gülü demet yap… Eğer tabiatında yalnız kusurları görmek varsa tavus kuşunda çirkin ayaktan başka bir şey göremezsin.